Schooljaarverslag
Willehalm Academie 2003/2004
Christiaan Kelder
Opdracht van de leraar
Geschiedenis
schrijven van de Willehalm Academie die begonnen is op 26/11/’03 en zoals nu blijkt
op 26 november 2004 (tijdelijk?) haar deuren heeft gesloten, omdat de enige
leerling, onder lichte dwang van Justitie en omdat hij het een leuke school
vindt, besloten heeft naar de Vrije Michäelschool in Emmen te gaan.
Dit jaarverslag moet
een overzicht geven van alle activiteiten en onderdelen, met name de schoolreis
naar Canada en het tenniskamp in Hilversum begin Mei. Ook de verschillende
lesmaterialen moeten aan de orde komen. Behalve de lessen op de Willehalm
Academie en het stage lopen op het Willehalm Instituut[1]
dient er ook bericht te worden over de lessen Frans met Judith Israëls, de
vrijdagmiddag lessen op Cybersoek en ook de tennisles en andere
tennisactiviteiten, die deel zijn van het onderwijs. Het jaarverslag moet
eindigen met een evaluatie van het aflopende schooljaar en een vooruitblik op
het volgende schooljaar. Datum van opgave: 18 mei; inleveringdatum: 26 november
2004, precies één jaar na de oprichting van de Willehalm Academie.
Boekenlijst
van het lesjaar op de Willehalm Academie:
I. De reden van het begin der Willehalm Academie
Ik zat in het
schooljaar 2002-2003 op de “Vrije”, Vrije School Feniks in Meppel waar ik het
erg naar mijn zin had. Helaas kreeg deze “Vrije” Vrije School geen subsidie van
de overheid. Het eerste Vrije staat dan ook voor afstoting van de eisen en
bemoeienissen die de overheid opdringt aan de Vrije Scholen in ruil voor
subsidie. Mede/vooral door het gebrek aan geld is de Feniks ondanks zijn naam
niet uit de as herrezen. Dus moest ik naar een andere school en daar er geen
echte Vrije School meer bestond was ik gedwongen terug te keren naar regulier
onderwijs.
Twee weken na de
zomervakantie heeft mijn moeder me ingeschreven op het Montessori Lyceum in
Amsterdam. Dat leek wel een beetje te gaan, maar ik moest veel werk
inhalen omdat ik te laat was begonnen en nog moest wennen aan het systeem.
Het schoolwerk was
net zoals op de Geert Groote school uit zielloze boeken waardoor het niet leuk,
niet inspirerend en saai was! Daardoor werd school heel vermoeiend en zwaar
voor mij, waardoor ik snel ziek werd en vaak s’avonds niet goed kon inslapen
door het idee de volgende dag naar school te moeten. Uiteindelijk had ik er, op
zijn zachtst gezegd, genoeg van en besloot ik gewoon maar thuis te blijven.
Niet zomaar natuurlijk, ik heb veel gepraat met mam, pap en de schooldirectrice
Channah Nihom. Wat ze ook zeiden het hielp niet, het lag immers niet zozeer aan
mij dat ik niet meer naar school ging, maar, in mijn geval, hoewel ik ook denk
dat het voor alle kinderen fijner zou zijn als er op echte vrije school manier
les gegeven zou worden, meer aan het schoolwerk dat mij verplicht werd te
maken!!!
De enige die dit
scheen te begrijpen was pap en hij was dan ook de redder in nood door een eigen
school te starten. Het begin van de Willehalm Academie was een feit!
II. Het verloop van de Willehalm Academie
Mijn normale
schooldag ziet er meestal
ongeveer zo uit:
Ik sta ’s ochtends
altijd om ongeveer acht uur op, ontbijt meteen en maak me daarna klaar om naar
de Willehalm Academie te gaan, waar ik om negen uur moet zijn. Eenmaal daar
beginnen we na even bijgepraat te hebben met het lezen van de maanddeugd waarna
we wat warming-up/wakker word oefeningen doen en ik (toen het nog zomer was en
goed weer) wat ging joggen. Dat alles neemt gemiddeld ongeveer drie kwartier in
beslag. Daarna gaan we meestal een arbeidersvoordracht lezen, waar we ongeveer
een uur mee zoet zijn. Als we daar mee klaar zijn ging ik in de bepaalde
periode leren uit een Engels boek, de “Holy Grail across the Atlantic”
voor de reis naar Canada en de “De Da
Vinci Code” na de reis naar Canada. Nog later ging ik vaak aan de Willehalm
website werken (www.willehalm.nl/) als onderdeel van het stage
lopen op het Instituut. In dat kader heb ik ook vele uitgeversklusjes gedaan,
zoals boekjes opsturen en drukkers bezoeken etc. Rond half één ga ik terug naar
mama om daar te gaan lunchen en mijn tennis voor die dag te regelen, want
tennis is ook een deel van de school. Op donderdag ga ik altijd naar instituut
Breidablick om daar stage te lopen bij Christiaan Matysen Gerst in de tuin en
te leren tuinieren en omgaan met verstandelijk gehandycapten.
III. Activiteiten en onderdelen
1. De
schoolreis naar Canada
Op 1 december 2003
begon ik met het bijhouden van een dagverslagschrift voor school. Dat was tien
dagen voordat we naar Canada zouden gaan om bij oma en opa te kunnen zijn. Opa
was opgenomen in het ziekenhuis, oma was alleen terwijl opa op sterven lag, nog
steeds ligt trouwens, er was dus genoeg reden om er heen te gaan. Pap had al
heel lang beloofd dat ik eens een keertje mee kon gaan en nu was het dan zover.
Omdat het vliegen, als we alleen tijdens de kerstvakantie naar Canada waren
gegaan, veel en veel duurder was, zijn we door de prijs gedwongen een hele maand
in Canada te blijven. Daar het dan ook tijdens schooltijd kwam maakte we er
gewoon een soort schoolreisje van. In Canada en ervoor heb ik zeer uitgebreid
geschreven over wat ik allemaal beleefde.
Hier een korte
samenvatting: We hebben de reis natuurlijk zeer goed voorbereid. Ik heb met
hulp van mam een heel mooi lampje gemaakt als kerstcadeau voor oma daar ben ik
in totaal wel ongeveer een volle dag mee bezig geweest en oma vond het heel
leuk. Ik heb behoorlijk veel geknutseld toen want we vierden ook nog sinterklaas.
Het was echt een hele drukke tijd vlak voor we naar Canada gingen:
voorbereiden, stage Willehalm Instituut, verslag bijhouden, tennis en nog veel
meer. De vlucht naar Canada was voor mij heel spannend want het was de eerste
keer dat ik ging vliegen. We vlogen met British Airways dus ik kon
meteen mijn engels oefenen waar we heel veel aandacht aan hadden besteed
tijdens onze school. Het duurde allemaal heel lang want we moesten overstappen
in Londen en moesten daar natuurlijk weer een heleboel uurtjes wachten. Na een
ontzettend vermoeiende en lange reis zijn we goed aangekomen in Canada. Ik
schrijf hier alleen alles wat we tot betrekking van school in Canada hebben
gedaan, de familie dingen probeer ik zoveel mogelijk op de achtergrond te
houden. Aan taal en geschiedenis hebben we veel gedaan door dat we een engels
boek lazen The Holy Grail across the Atlantic wat onder meer gaat over
de stichting van Montreal als toevluchtsoord voor de zgn. Graalfamilie en over
ontdekkingsreizigers in Canada die veelal in dienst zouden staan van deze
Graalfamilie.
Ook zijn we met veel
engels sprekende mensen omgegaan en spraken we engels tegen alle fransen. We
hebben ook twee keer een site-seeing tour gemaakt: één keer door Montreal en
één keer naar Quebec City. Bij beide busritten hadden we een goede gids, die
ons veel vertelde over de geschiedenis en over allerlei bijzonderheden van
verscheidene plekken in het Engels en Frans natuurlijk maar mijn engels was
toen al zover gevorderd dat ik het zonder enige moeite kon verstaan, niet
dankzij de Engelse lessen op het Montessori Lyceum overigens. Het vormde
trouwens geen enkel probleem om me in het Engels verstaanbaar te maken, sterker
nog vaak merkte men niet eens dat Engels niet mijn natuurlijke taal was! We
zijn in Canada ook verder gegaan met het lezen van Arbeidersvoordrachten van
Rudolf Steiner. We hebben zeven voordrachten gelezen uit het boekje Beelden van de evolutie die een prachtige beeld geven van de
ontstaansgeschiedenis van de aarde. Ook zijn we natuurlijk doorgegaan met het
lezen van de Deugden elke ochtend. Zelfs het stage lopen bij het Willehalm
Instituut ging gewoon door, want daar heb ik in Canada ook nog verscheidene
dingen voor gedaan. We kunnen dus gerust zeggen dat het geen snoepreisje was.
2. Het tenniskamp
in Hilversum
Ik ben in de lente van dit jaar (2004), om precies te zijn van drie tot
zeven Mei, ook nog naar een intensief en prijzig tenniskamp geweest van Jacco
Elting en Paul Haarhuis in het Tulip Tennis Center in Hilversum. En dat is niet
zomaar een tenniskamp maar eentje waar je vier uur tennisles per dag krijgt,
van niemand minder dan Alex Rijnders, elke dag bezocht wordt door een topper;
Jacco Elting op maandag en woensdag, Jan Siemerink als vervanger voor Paul
Haarhuis op dinsdag en vrijdag, en als speciale gast op donderdag John van
Lottum. Jacco Elting en Jan Siemerink gaven ons op elke dag dat ze er waren nog
een tijd les ook!
3.
De lessen Frans met Judith Israëls
Ik heb ook al sinds
januari of februari franse les van Judith Israëls, een vriendin van mijn moeder
en bevoegde lerares Frans, wat ze op een hele leuke manier geeft door middel
van Franse stripboeken (Asterix en Obelix). Ik heb één keer in de week ± 2
lesuren van haar.
4.
Cybersoek
Vanaf januari 2003
krijg ik een soort webdesign cursus bij Cybersoek (samen met een groep jongens)
in de Borneostraat. Zo heb ik daar ook een kleine eigen tennis website gemaakt www.cybersoek.nl/catch2
en daardoor redelijk goed geleerd om met de programma´s Dreamweaver en Adobe
Photoshop om te gaan. Dat was vorig jaar (2003) op vrijdag van twee tot vier en
dit jaar op dinsdag van twee tot vier. Dit schooljaar (2004) heb ik een
wandelroute voor de I-mode in de Arlesheimer Hermitage in Zwitserland gemaakt,
dat volgens het boek van Werner Greub Willem van Oranje, Parzival en de
Graal, het centrale graalgebied Munsalvaesche in de 9de eeuw is
geweest: www.talktomenl.nl/onderwijs/cybersoek/internet/internetversie.html
en voor de I-mode versie www.talktomenl.nl/onderwijs/cybersoek.
5.
Alle tennisactiviteiten
Ik heb ook heel veel
getennist natuurlijk, normaal gesproken elke dag! Veel privé lessen gehad van
Jim Pramana en competitie gespeeld in een leuk team van de tennisclub De Meer
met jongens en meisjes van ongeveer mijn leeftijd (we zijn nog kampioen
geworden ook). Ik heb ook veel tennistoernooien gespeeld in de zomervakantie en
veel mensen leren kennen. Verder ben ik ook op tenniskamp geweest, maar daar
heb ik al over verteld in hoofdstuk 2.
6. Stage bij Instituut Breidablick
Elke donderdag ga ik,
zoals al staat vermeld in Mijn normale schooldag, naar het zorgcentrum: Instituut
Breidablick. Daar werk ik in de tuin samen met verstandelijk gehandycapten wat soms
best wel een moeilijke opgave is. Ik vind dat best leuk vooral ook omdat het
leuk is om te zien hoe Christiaan Matysen Gerst (tuinman en begeleider) omgaat
met de bewoners en hoe hij ze aan het werk zet.
7.
Gesprekken met psychologen, leerplichtambtenaren etc.
De weg die ik ben
gegaan, door niet meer naar school te gaan, was niet makkelijk; ik heb tig
aantal gesprekken gehad met psychologen, leerplichtambtenaren, jeugdzorg mensen
en ben zelfs twee maal bij justitie uitgenodigd. Bij de tweede en laatste van
deze uitnodigingen deden ze echt raar. Het verhaal is zo: voor de zomervakantie
van 2004 kwam ik voor het eerst bij “Justitie in de buurt”. Toen hebben we
afgesproken dat ik per 1 september (2004) op een erkende school zou zijn
ingeschreven en die ook zou bezoeken, verder hebben ze mij de maatregel “Hulp
en steun” opgegeven voor een half jaar (tot 28 februari 2005). Het moge
duidelijk zijn dat ze heel stipt de regels volgden, want op 15 maart ’05 word
ik zestien en ben ik nog maar één dag per week leerplichtig, ze zaten dus
ontzettend moeilijk te doen. Maatregel “Hulp en steun” houdt in dat ik ongeveer
ééns in de twee weken een gesprek zou moeten hebben met de jeugdreclasseerster
van om mij te helpen te aarden op mijn
nieuwe school.
Nou was het geval dat
ik per 1 september niet stond ingeschreven op een officiële school, maar nog
steeds les kreeg op de Willehalm Academie van mijn vader. Maar ik had wel begin
september het kennismakinggesprek met de vervangster van mijn
jeugdreclasseerster (met de originele had ik vlak voor de vakantie nog een
kennismakingsgesprek gehad, maar ze was op zwangerschapsverlof gegaan). Dat
gesprek waar ik alleen met mijn moeder heen was gegaan verliep slecht, zelfs
mijn moeder vond haar naderhand een beetje een b…. We hadden haar geprobeerd
uit te leggen dat het niets uitmaakte of ik naar Iederwijs zou gaan of niet.
Iederwijs is een nieuw soort school in Nederland waar kinderen alles mogen doen
wat ze maar willen, behalve natuurlijk elkaar pijn doen etc. Daar je daar mag
doen wat je maar wil, had ik ervoor gekozen om alle dingen te doen die ik nu
ook doe. Iederwijs is alleen erg duur (200 euro per maand) omdat het niet
gesubsidieerd wordt door de overheid. Die mevrouw luisterde alleen niet naar
rede en zou de zaak terugsturen naar justitie, waarvan we vervolgens lang niets
hoorde, totdat we weer een brief kregen van jeugdzorg. Die “b…” was plotseling
opgehouden met werken bij jeugdzorg en er wachten mij weer een nieuw
kennismakingsgesprek met haar vervanger (nr. 3).
Deze mevrouw Esther
Nicolai luisterde tenminste wel naar ons en nam het besluit om gewoon elke twee
of drie weken met mij te spreken en te kijken of het allemaal wel goed met mij
ging en te onderzoeken of ik wel genoeg leerde bij de Willehalm Academie.
Helaas werd ze teruggefloten door justitie, die een “stagnatie” gesprek met mij
en m’n ouders wilden. Eerst kregen we een zeer dwingend klinkende brief en
daarna kwam de politie ook nog bij ons aan de deur om dezelfde brief nog een
keer persoonlijk aan mij te geven, zodat ik niet niet zou kunnen komen opdagen,
met de smoes dat ik de brief niet ontvangen had. Dit sloeg eigenlijk helemaal
nergens op, want ik was nog nooit niet komen opdagen voor een gesprek.
Daarnaast kwam nog het geval dat ik niet thuis was toen de politie aan de deur
kwam. Mijn moeder deed voor ze open, twee politie dames vroegen haar of haar
“zoontje” thuis was. Nou ben ik tegenwoordig groter dan mijn moeder en dat
vertelde zij hun, plus dat ik die avond wel thuis zou zijn. Die avond komen ze
weer aan de deur maar deze keer hebben ze een man meegestuurd, misschien om dit
uit de kluiten gegroeide zoontje, als dat nodig zou blijken te zijn, in bedwang
te kunnen houden?! We hebben ons suf gelachen!
Gelukkig viel het
gesprek met justitie reuze mee in tegenstelling tot wat dit merkwaardige
voorval zou doen vermoeden.
We dachten er al een
tijdje over of het misschien toch niet beter zou zijn om maar naar Emmen op de
Vrije Michaelschool te gaan. Nou kreeg dat idee nu toch bijval van mensen uit
het (echt vrije) vrije school bovenbouw project. Dus zijn we na het ontvangen
van die (door politie afgeleverde) brief gaan emailen met de leraar Luc
Angevaaren daar en ik zou voor de kerstvakantie wel een week op proef kunnen
komen. De eis van justitie daarna was dat ze binnen twee weken wouden horen
wanneer ik daar op proef zou gaan en dat ik per 1 januari moet zijn
ingeschreven op een erkende school anders zou ik en ook mijn vader voor de
kantonrechter moeten verschijnen.
Hierdoor zal ik
hoogstwaarschijnlijk toevallig precies een jaar na de oprichting van de
Willehalm Academie stoppen en naar Emmen overgaan.
Het is eigenlijk erg
grappig dat alle gesprekken met de psychologen en ambtenaren ook deel zijn
geworden van de Willehalm Academie. Zij hebben mij namelijk geleerd om rustig
mijn verhaal uit de doeken te kunnen doen, waardoor ik nu waarschijnlijk zelfs
rustig mijn verhaal aan een journalist zou kunnen vertellen, zonder mij al
teveel op te winden!
[1] Voor de ontstaansgeschiedenis en werkzaamheden van het Willehalm Instituut zie de aanhang van het boekje de Deugden en de willehalm website.